Recenzja: „Szczyty chciwości” Edyta Świętek

Chciwość niszczy.
Chciwość wyzuwa człowieka z jakichkolwiek skrupułów, skutecznie zagłuszając zdrowy rozsądek.
Chciwość jest okrutna, bezwzględna, nienasycona, jest szczytem zła w ludziach, niszcząc po drodze wszystko i wszystkich, byle mieć więcej, więcej i jeszcze więcej…
| „Szczyty chciwości” Edyta Świętek

W skrócie.
Bydgoszcz. Przełom lat 80. i 90. niesie ze sobą wiele zmian w życiu bohaterów. To również czas, w którym umęczona polska społeczność czuje powiew zachodniej świeżości, choć inflacja i bezrobocie bywają bezlitosne, zmuszając ludzi do podejmowania ryzykownych decyzji.

Justyna w dalszym ciągu utrzymuje kontakt z Klausem Engelem. Kobieta, za namową Niemca, podejmuje nawet próbę wyrobienia paszportu, by umożliwić sobie podróż do Dortmundu. Niestety jej wniosek zostaje odrzucony. Kobieta coraz rzadziej myśli o opuszczeniu kraju, do tego ciocia Helenka coraz bardziej podupada na zdrowiu. Jednak zaproszenie Klausa nie daje o sobie zapomnieć. Może przyjdzie taki dzień, gdy Justyna będzie mogła z niego skorzystać…

Tymoteusz bardzo dba o swój dyrektorski stołek w Zachemie. Jednocześnie zdaje sobie sprawę z nieuniknionych, niekoniecznie pozytywnych dla niego zmian zarówno w kraju, jak i w firmie. Trzeciak myśli o własnym biznesie i szybkim pomnożeniu majątku. Tylko czy jego pomysł sprawdzi się na rynku i spotka z oczekiwanym popytem?

Młode pokolenie Trzeciaków uczy się lub pracuje i, w zależności od warunków, radzi sobie samo lub korzysta z rodzinnych przywilejów. Tak, Maryśka… tfu! Mirella dobrze pilnuje własnej posadki u boku tatusia, skutecznie eliminując każde potencjalne zagrożenie.

Rodzina.
Obserwowanie rodziny Trzeciaków jest niezwykłym doświadczeniem. Obraz wyłaniający się z poglądów i zachowań kolejnych pokoleń w jednym momencie wzbudzał we mnie uznanie i sympatię, a chwilę później stawał się dość irytujący i odpychający. Autorka stworzyła bohaterów, którzy genialnie pasują do swoich ról. To osoby wzbudzające w czytelniku cały szereg emocji. Zwłaszcza patrząc na sagę jako całość, od pierwszego tomu. Tu wszystko jest przemyślane, dopasowane w najmniejszym szczególe, za każdym razem bardziej zaskakujące i, co najważniejsze, POUCZAJĄCE! Nie od dziś wiadomo, że mając wiedzę o konsekwencjach pewnych decyzji, warto je wnikliwiej przemyśleć, by uniknąć ewentualnych komplikacji.

Sprawiedliwość.
Niesamowite, jak przewrotnie potrafi potoczyć się życie…
Gdy po chwilach przepełnionych bólem i cierpieniem przychodzi moment, w którym znów zaczyna świecić słońce. Ile trzeba mieć w sobie siły i determinacji, by przetrwać ciężkie dni?
Gdy po tłustych latach przychodzą te coraz chudsze i marniejsze, a wydatków i potrzeb jest więcej, coraz więcej.
Gdy oczekiwania wobec dzieci mijają się z gorzką prawdą.
Gdy tajemnice nie są pogrzebane dość głęboko i żądają konfrontacji.

Reasumując.
„Szczyty chciwości” to kolejna dopracowana w najdrobniejszych szczegółach, niezwykle angażująca, do bólu prawdziwa i bardzo klimatyczna część sagi „Grzechy młodości”. To opowieść o codzienności polskich rodzin. Zarówno tych, których los nie oszczędzał, jak i tych, które potrafiły dopasować się do okoliczności.

Jestem absolutnie przekonana, że takiego obrotu wydarzeń nie spodziewał się nikt! Z pewnością każdy, kto zasmakował „Grzechów młodości”, będzie bardzo usatysfakcjonowany fabułą. Pani Edyta Świętek pięknie i bardzo realnie pisze o ludziach, o ich życiu. Autorka potrafi w niesamowity sposób, emocjonalnie zaangażować czytelnika. Ponadto przełom lat 80. i 90. oraz klimat tych czasów wlewa się w każdą szczelinę opowieści, tworząc bardzo charakterystyczny obraz społeczeństwa, akcentując zarówno te pozytywne, jak i negatywne aspekty zmian gospodarczych i politycznych w kraju.

„Szczyty chciwości” są osiągnięciem szczytu ciekawości co do dalszych losów rodziny Trzeciaków. Teraz już wiem, że w ostatnim tomie sagi może wydarzyć się wszystko!

___
korekta tekstu: Anna Fathi

Recenzje poprzednich tomów znajdziesz tu: “Grzechy młodości“.