Recenzja: „Siła przeznaczenia” Agnieszka Stec-Kotasińska

Kimkolwiek jest ukochana osoba. Tylko jeśli czujesz jej obecność, nawet jeśli nie ma jej przy tobie przez długi czas. Tylko, gdy myślisz o niej choć przez ułamek sekundy, przed wykonaniem każdej kolejnej, rutynowej czynności w ciągu dnia. Ścielisz łóżko w taki sposób, w jaki zrobiłaby to ona i uczysz się jeść coś, czego nigdy nie lubiłaś, tylko dlatego, że ona to kochała. Tylko wtedy, moja droga. Tylko wtedy to jest miłość.
| „Siła przeznaczenia” Agnieszka Stec-Kotasińska

W skrócie.
Do małego angielskiego miasteczka przyjeżdżają dwie przyjaciółki. Natalia i Marcelina postanowiły odwiedzić ciocię Basię w Henley-on-Thames. Pomimo szczerych chęci i usilnych starań kobietom nie udało się spotkać w ciągu ostatnich trzech lat, więc wspólny wyjazd okazał się doskonałym planem na kilka wakacyjnych tygodni.

Natalia chce się skupić na zawodowej karierze i odłożyć na bok wszelkie prywatne sprawy i problemy. Natomiast Marcela, będąc na dość ostrym życiowym zakręcie, stara się odpocząć od rzeczywistości i przygotować na to, co niesie przyszłość, a zwłaszcza listopad.

W pewnym momencie beztroski wakacyjny odpoczynek przyjaciółek zakłóca przystojny weterynarz Alex. Zbieg okoliczności sprawia, że Natalia znalazła się w odpowiednim miejscu, by pokrzyżować psie plany, zaprzyjaźnić się z uroczą dziewczynką z zespołem Downa oraz zyskać sympatię mieszkanek miasteczka. Niestety wakacyjny czas ani myśli zwolnić, wręcz przeciwnie! Wydarzenia nieubłaganie przyspieszają, bo gdy do głosu dochodzi przeznaczenie, wszystko, co zostało zaplanowane, zaczyna uwierać i sypać się niczym domek z kart…

Przyjaźń.
Fabuła opiera się na bardzo intrygującym obrazie przyjaźni dwóch dorosłych kobiet. Marcelina i Natalia są dla siebie jak siostry. Wspólna edukacja, wspólne wielkie plany na przyszłość, wspólnie przeżywane radości i rozczarowań młodości i… wspólna mapa marzeń. Każda z bohaterek ma za sobą trudne chwile, więc starają się nabrać nieco dystansu do tego, co przyniesie przyszłość. Dzięki mailowej korespondencji prowadzonej przez bohaterki przed wspólnym wyjazdem czytelnik zyskuje pełny obraz rzeczywistości, w której znalazła się zarówno Marcelina, jak i Natalia.

Niestety wkradające się do wakacyjnej sielanki, nieplanowane uczucie potrafi bardzo zachwiać przyjacielskimi relacjami i mocno potrząsnąć dotychczasowymi planami…

Resumując.
„Siła przeznaczenia” to wciągająca, intrygująca i świetnie napisana opowieść o przyjaźni, która potrafi wiele przetrzymać. O miłości, która wdziera się nieproszona. O przeznaczeniu, które nie liczy się z żadnymi planami czy żelaznymi deklaracjami. Autorka w bardzo umiejętny sposób zwraca uwagę na wartości i priorytety w życiu każdego człowieka, bez względu na to, w której części świata mieszka. Tak, różnice kulturowe mają w pewnych sprawach kluczowe znaczenie, a polskie społeczeństwo musi się jeszcze wiele nauczyć i sporo zobaczyć, by uświadomić sobie tę przepaść.

Książkę uważam za bardzo udany debiut Agnieszki Stec-Kotasińskiej i z przyjemnością sięgnę po kolejne publikacje Autorki.

___
korekta tekstu: Anna Fathi