Recenzja książki „Noc w Paryżu” Karen Swan .

Podcast na temat książki:

Otwórz w: SPOTIFY | PODCAST GO | GOOGLE PODCAST

A teraz Flora wyruszyła na poszukiwanie skarbów – międzynarodową misję, by przywrócić arcydzieło sztuki szerokiej widowni. Ale nie była już dzieckiem, a to nie była zabawa. | „Noc w Paryżu” Karen Swan

W skrócie.
Dwudziestosiedmioletnia Flora Sykes to profesjonalistka w każdym calu, ceniona znawczyni sztuki i wszystkiego, co jest z nią związane. Wydarzenia, nazwiska, najbardziej prestiżowe aukcje – nic nie umknie jej uwadze. Za sprawą niecierpiącego zwłoki zlecenia, bohaterka ląduje w Paryżu i spotyka się z rodziną Vermeilów. Majętni zleceniodawcy powierzają Florze niezwykle ekscytujące zadanie. Właśnie dowiedzieli się o mieszkaniu, o którym nie mieli pojęcia, a w nim znajdował się pokaźny zbiór bezcennych dzieł sztuki. Jak się później okazało, lokum miało pozostać nieodkryte do czasu śmierci rodziców Jacquesa, tymczasem jego matka żyje, ma się doskonale i kategorycznie odmawia jakiegokolwiek komentarza na temat nieruchomości.
Flora z zafascynowaniem zabiera się do pracy i rozpoczyna badanie pochodzenia każdego z odnalezionych dzieł. W miarę jak zanurza się w przeszłość, natrafia na nazwisko, które bardzo komplikuje całą sytuację. A im bardziej brnie w szczegóły, tym bardziej szokujące fakty odkrywa…

Wrażenia.
„Noc w Paryżu” to jedna z tych książek, które maksymalnie pochłaniają czytelnika. A gdy zrobi krótką przerwę okazuje się, że już dawno przeczytał połowę powieści. W przypadku tej historii mogę wskazać co najmniej kilka wątków, które skutecznie przyciągnęły moją uwagę. Po pierwsze, motyw dzieł sztuki, czyli temat, w którym jestem totalną ignorantką, ale mimo to ogromnie dałam się wciągnąć w tajemnice skrywane w odnalezionych przedmiotach. Drugim wątkiem jest relacja siostra-brat. Zarówno Flora i Freddie, jak i Natasha oraz Xavier reprezentują dość wyjątkową braterską więź: bliską, niezachwianą, odważną i wspierającą się nawzajem w każdych okolicznościach. Ważny jest również Paryż. To w nim rozgrywa się większość fabuły. Miasto wyśmienicie odegrało rolę tła wydarzeń, szczelnie wypełniając każdy szczegół literackiego obrazu, który stworzyła Autorka. Nie brakuje tu również romansu! Flora niejednokrotnie podkreśla, że nigdy w życiu nie doświadczyła czegoś takiego jak „zakochanie się”, a podczas wielu rozmów z przyjaciółką Ines przekonywała, że ten temat jej nie dotyczy. Jedyne czego nie potrafiła racjonalnie wytłumaczyć sobie i innym to uczucie, które ogarniało ją w towarzystwie Xaviera… Losy tej dość nietypowej pary były naprawdę trafionym i doskonale przemyślanym dodatkiem do głównego wątku.

Za sprawą lekkiego pióra Autorki, z którym miałam już wcześniej do czynienia, „Noc w Paryżu” czyta się bardzo przyjemnie i szybko. To literatura obyczajowa, której pod żadnym pozorem nie można nazwać nudną czy mało oryginalną. Począwszy od motywu dzieł sztuki i tajemnicy, którą skrywa, aż po zwroty akcji, których w żadnym stopniu nie da się przewidzieć. Myślę, że każdy z tych elementów doskonale współgra ze sobą, tworząc mieszankę, w której uwaga czytelnika zatraca się bez reszty. Wszystko po to, by po skończonej lekturze zadać sobie pytanie: Jak to możliwe?. Jednak analizowanie faktów w każdy możliwy sposób, zawsze daje takie samo rozwiązanie zagadki. Skrupulatne śledztwo przeprowadzone przez Florę i jej umiejętne łączenie faktów nie pozostawia wątpliwości.

„Noc w Paryżu” polecam przede wszystkim fanom literatury obyczajowej. Co więcej, jeżeli lubicie dreszczyk emocji, związany z rozwiązywaniem intrygującej zagadki – to książka dla Was. To powieść idealna na wakacyjny wypoczynek! Na koniec dodam jeszcze, że niektóre występujące w fabule wątki, zostały oparte na prawdziwych wydarzeniach. Na końcu książki Autorka wyraźnie określa, gdzie kończą się fakty, a zaczyna fikcja.