Listy 1959-1998 Sławomir Mrożek, Gustaw Herling-Grudziński

Polacy zachowują się tak, jakby ostatnio spotkała ich kolejna, też niesłychana katastrofa. Tak się przyzwyczaili do roli ofiary, że nie mogą zagrać inaczej. Narzekają ponad miarę. Tymczasem nie jest w Polsce aż tak źle, jak to wynika z tych opowiadań. Oczywiście, jeżeli pominąć sprawy rządu, zarządu i samorządu, które są żałosne doprawdy i wkrótce mogą stać się groźne.
| Listy 1959-1998 Sławomir Mrożek, Gustaw Herling-Grudziński

Polska rzeczywistość widziana oczami dwóch wybitnych pisarzy, których historia skazała na emigrację. To korespondencja przesiąknięta szczerością, żalem, wątpliwościami i niesprawiedliwością, choć zdarzają się również fragmenty pełne dobrego humoru, a gorzkie problemy przełamywane są słodką ironią.

Niejednokrotnie autorzy listów skupiają się na wydarzeniach kulturalnych i politycznych. Piszą o swoich obawach, wątpliwościach, planach na przyszłość. Od samego początku widać, że wzajemnie darzą się wielkim szacunkiem, liczą się ze zdaniem tego drugiego, pytają o radę. Panowie dzielą się również informacjami na temat najbliższych, pytają o wspólnych znajomych.

Niesamowite, wręcz nie do pomyślenia w dzisiejszych czasach, że kiedyś ludzie potrafili umawiać się na spotkanie listownie. Jest w tych listach sporo oczekiwania: na odpowiedź, na odwiedziny, na rozmowę, na polskie lepsze jutro. „Listy 1959-1998” to pięknie opowiedziana, czterdziestoletnia znajomość, na początku oficjalna, z czasem bardzo przyjazna i troskliwa. To Sławomir Mrożek i Gustaw Herling-Grudziński w niesamowicie szczerej korespondencji.

Wybitni polscy intelektualiści, których dzieła były o wiele bardziej doceniane za granicą, niż w kraju, postanowili nie ograniczać swojej twórczości do wytycznych ówczesnego ustroju politycznego. Wolność słowa była dla nich kluczowa, choć miała swoją cenę, zwłaszcza gdy w grę wchodziły dokumenty niezbędne do zagranicznego pobytu.

To książka dla wszystkich, którzy darzą autorów listów sympatią, chcą wiedzieć więcej na temat ich twórczości i relacji. To doskonały dokument, ukazujący emigrację polskich pisarzy wraz z całym wachlarzem wątpliwości, planów i nadziei na lepsze kiedyś.
___
korekta tekstu: Anna Fathi