Recenzja: „Jednak mnie kochaj” Laura Kneidl

Zwrot „złamane serce” nawet w przybliżeniu nie oddaje tego, co wtedy poczułam. Moje serce nie tylko zostało złamane. Złamanie oznacza podział na dwie części, które na powrót można złożyć, a moje serce w jednej sekundzie rozleciało się na tysiąc kawałków i rozprysnęło na podłodze. | „Jednak mnie kochaj” Laura Kneidl

Zwrot „złamane serce” nawet w przybliżeniu nie oddaje tego, co wtedy poczułam. Moje serce nie tylko zostało złamane. Złamanie oznacza podział na dwie części, które na powrót można złożyć, a moje serce w jednej sekundzie rozleciało się na tysiąc kawałków i rozprysnęło na podłodze. | “Jednak mnie kochaj” Laura Kneidl

Osiemnastoletnia Sage wraz z rozpoczęciem pierwszego roku studiów zaczyna nowy rozdział swojego życia. Tysiące kilometrów od rodzinnego domu i od toksycznej relacji z ojczymem dziewczyna ma nadzieję na uporanie się z lękami. Chce zapomnieć o przeszłości.

Plan na nowy start obejmował dotarcie do uczelni i rozpoczęcie roku akademickiego. Dopiero na miejscu bohaterka zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji. Bez pieniędzy oraz ze starym samochodem, w którym ulokowała cały swój dobytek, przyszłość nie wygląda obiecująco. Dlatego bez możliwości tworzenia i sprzedaży autorskiej biżuterii oraz bez bezinteresownej pomocy przyjaciół cały wyjazd może okazać się katastrofą.

April i Luca to rodzeństwo, które Sage poznała na uczelni. To oni odgrywają kluczową rolę w jej nowym życiu. Zwłaszcza w momentach kryzysowych, których niestety nie brakuje. Podczas gdy April od początku doskonale sprawdza się w roli najlepszej przyjaciółki, Luca jest uosobieniem wszystkich obaw i lęków dziewczyny. Jego sylwetka, tatuaże, sposób bycia przerażają ją od pierwszego spotkania. Jednak wkrótce, gdy zaczynają spędzać z sobą więcej czasu, pojawia się nie tylko akceptacja, lecz również pewnego rodzaju sympatia, zrozumienie, zaufanie, a nawet uczucie, nad którym oboje nie potrafią zapanować.

Niestety przeszłość Sage nie należy do tych, które z łatwością można wymazać z pamięci, nawet w bardzo sprzyjających okolicznościach. To przeszłość, która odzywa się w najbardziej nieodpowiednim i krytycznym momencie, by najmocniej zaboleć i wszystko niszczyć…

„Jednak mnie kochaj” na pewno nie jest jedną z tych schematycznych, przewidywalnych opowieści dla młodzieży., które łatwo przewidzieć. Odwaga i determinacja głównej bohaterki przyciąga czytelnika od pierwszych stron. Zrozumiałe stają się również motywy jej działań, aczkolwiek trudno określić, w którym kierunku potoczy się akcja w tak niesprzyjających okolicznościach. Książka doskonale pokazuje, jak wiele zależy od otoczenia i od ludzi, z którymi mamy do czynienia na co dzień.

Portret psychologiczny Sage jest dopracowany w najmniejszych szczegółach, a biorąc pod uwagę jej nieciekawą przeszłość, stanowi kluczowy filar całej opowieści. Ta postać bezwzględnie rzuca jaskrawe światło na to, w jaki sposób lęki i trauma utrudniają i kierują życiem oraz jak bardzo trudno nad tym wszystkim zapanować – pomimo najszczerszych chęci. Jednak na przekór złemu losowi i za wszelką cenę Sage chce żyć normalnie, np. organizuje sobie wizyty u psychologa, mimo iż jej finanse stoją pod wielkim znakiem zapytania.

Ponadto jest coś bardzo uroczego w relacji między April i Lucą. Ich odmienne zainteresowania, różne kierunki studiów czy inni znajomi w żaden sposób nie wpływają na rodzinne relacje, wręcz przeciwnie – wyczuwa się między nimi mocną więź. Obydwoje szanują decyzje innych, bez nachalności, zbędnych pytań czy niepotrzebnych wniosków. To rodzeństwo, które naprawdę szanuje siebie i innych.

Choć nie przepadam za opowieściami budowanymi na niedomówieniach, tym razem z przyjemnością sięgnę po kolejny tom. Jestem zawiedziona, że nie mam go już pod ręką, że muszę czekać na ciąg dalszy, że nie wiem, co się dalej wydarzy!

___
korekta tekstu: Anna Fathi