Recenzja: "Historia Mademoiselle Oiseau"

Historia naprawdę niezwykła. Bajka, która w genialny sposób łączy dwa światy: elegancję i przepych Paryża oraz codzienność smutnej, niemal niewidzialnej, szarej dziewięciolatki.
| “Historia Mademoiselle Oiseau” Andrea de la Barre de Nanteuil, Lovisa Burfitt

Mademoiselle Oiseau “… wygląda jednocześnie jak młoda dziewczyna i starsza Pani. Jest bardzo szczupła, tajemnicza, a na głowie ma burzę gęstych kręconych włosów (…) uwielbia czerń, ale mimo to ma się wrażenie, że przez cały czas błyszczy. Wokół szyi i na nadgarstkach owija sobie długie sznury pereł, które lśnią i wydają ciche, przepełnione nadzieją dźwięki (…) chodzi na niesamowicie wysokich, stukających obcasach.” oraz Isabella Artioli czyli dziewięciolatka, której nikt nie zauważa. “Ma rzadkie włosy i szare oczy (…) Nie da się powiedzieć nic szczególnego o Isabelli. Nic wartego zapamiętania.” Nie ma nic wspólnego z innymi zachwycającymi rówieśniczkami, Isabella czuje się szara… nijaka – to główne bohaterki opowiadania.

Pewnego dnia dziewczynka przypadkiem trafia do mieszkania Mademoiselle Oiseau. Ogromnie jest jej zdziwienie, gdy piękna dama nie tylko zna imię gościa ale również spodziewała się tej wizyty. To jednak nie wszystko! Dziewięciolatka otrzymała intrygujący prezent – guzik ze złotą główką pantery. “Isabella zmrużyła powieki, by odczytać maleńkie litery wygrawerowane na odwrocie. To nie do wiary, ale układały się w imię Isabella.”
Ten maleńki guzik wystarczył, by barwy wkradły się w życie dziewczynki. Na początku niemal niewidzialne, potem trochę mocniejsze, zaczęły dominować nad jej szarą codziennością.

Mademoiselle Oiseau fascynowała Isabellę szykiem, pomysłami, otwartością, zaskakiwała tym, co kryje jej mieszkanie (nie było wcale podobne do, znajdującego się dokładnie piętro niżej, mieszkania dziewczynki). Obie wspólnie organizowały sobie czas, bawiąc się wyśmienicie przy akompaniamencie szykownej paryskiej mody i w towarzystwie niezliczonej ilości kotów, które tytułowa bohaterka darzyła ogromną i odwzajemnioną miłością.

Pewnego dnia Mademoiselle Oiseau stwierdziła “Powinnyśmy wziąć sprawy we własne ręce i zrobić coś pamiętnego, coś, o czym ci ponurzy dorośli będą mogli opowiedzieć dzieciom po powrocie do domu. Już wiem, damy im śnieg! To musi nimi trochę wstrząsnąć. śnieg w środku maja.” Tym samym, wyjaśniając mi przyczyny nagłej zmiany pogody na początku tygodnia i przypruszonego podwórka. Dorośli opamiętajcie się! To wszystko dlatego, że jesteście zbyt nudni.

“Historia Mademoiselle Oiseau” to książka dla małych i dużych dziewczyn zakochanych w kotach, modzie, perfumach, obcasach i marzących o pięknej przyjaźni. Piękne ilustracje idealnie dopełniają fascynującą całość, obrazując potęgę książkowej magii i codziennych cudów.

Elegancka, szykowna i piękna historia wymaga mocnego wrażenia od pierwszego spojrzenia. Pewnie dlatego książka imponuje wyglądem i muszę przyznać, że bardzo wyróżnia się na tle towarzyszek, na książkowej półce.