Czy wspominałam, że za Tobą tęsknię?

Czy można kogoś nienawidzić równie mocno jak kiedyś się go kochało? “Gdzieś między lipcem ubiegłego roku i chwilą obecną utraciliśmy wszystko. Żarty, które tylko my rozumieliśmy, znaczące spojrzenia, wyjątkowe chwile, obietnice, odwagę i nasz wspólny sekret. Straciliśmy miłość i namiętność, które nas łączyły.”

“Czy wspominałam, że za Tobą tęsknie?” to trzeci i ostatni tom serii “Dimily”. Opowieści o miłości, która nie uzyskała akceptacji społeczeństwa, a w rodzinie wywołała wielką awanturę. Po roku nieobecności Tylera, Eden jest na niego niewybaczalnie wściekła. Cała miłość, która ich łączyła została zastąpiona gniewem, dziewczyna jest pewna, że takie zachowanie nie zasługuje na wybaczenie. To podstawa do wymierzenia najwyższej kary… “Między nami wszystko skończone, Tyler. (…) Nie wiesz nic o rzeczach, które ludzie mówili za moimi plecami i o tym, jak na mnie patrzyli. Ja musiałam. Sama. I bez względu na to, ile razy do ciebie dzwoniłam, żeby usłyszeć twój głos i żebyś powiedział mi, że wszystko będzie dobrze, ty nie odbierałeś.”

Nie tylko miłość Eden i Tylera jest skomplikowana. Pojawiają się także poważne kryzysy rodzinne, bo ojciec dziewczyny nie ukrywa niechęci do niej oraz nienawiści w stosunku do Tylera, z kolei macocha chciałaby zapanować nad sytuacją i zbliżyć do siebie członków rodziny ale wyjazd do Sacramento tylko pogarsza sytuację. Trudno w nich dopatrzeć się cech charakterystycznych dla rodziny, to wszystko bardziej przypomina nieudolną próbę bycia rodziną.

Pomimo niechęci i wściekłości jaką Eden żywi wobec Tylera, daje mu szansę na wyjaśnienia i wspólnie wyjeżdżają do Portland, rodzinnego miasta dziewczyny. “Nawet tutaj, w Portland, wciąż nie czuję się bezpieczna choć ryzyko, że po kilku latach ktoś mnie rozpozna, jest raczej znikome. Nie umiem o tym nie myśleć. I nienawidzę uczucia, że to co robimy jest złe. Naprawdę go nienawidzę.”

Jednak czy można obwiniać głównych bohaterów o uczucie, które ich połączyło? Czy mięli na to jakikolwiek wpływ? Czy Eden wybaczy Tylerowi ten koszmary rok jego nieobecności? Czy usprawiedliwienie, które zobaczy wystarczy? Dlaczego ojciec tak bardzo zmienił do niej stosunek, za co tak gardzi córką, przecież kiedyś świetnie bawili się w swoim towarzystwie. Odpowiedzi na pewno znajdziecie w książce. :)

Pomimo tego, że nie czytałam poprzednich części trylogii, łatwo się zorientowałam o co w tym wszystkim chodzi. Autorka bardzo sprytnie przemyciła w treści najważniejsze informacje na temat bohaterów i ich losów, przedstawione w poprzednich książkach. Dzięki temu śmiało mogę powiedzieć, że Eden i Tyler to naprawdę dobre towarzystwo podczas długich jesiennych wieczorów. Chcesz wiedzieć jak zakończą się losy przybranego rodzeństwa? Zapraszam do lektury! I nie zapomnij o tym: “Życie nie polega wyłącznie na babraniu się w przeszłości i walce z przeciwnościami losu. Czasem trzeba po prostu się nim cieszyć.”