„Samosiejki” Dominika Słowik
Główną bohaterką każdego opowiadania jest jej lub jego codzienność, czasami zwyczajna miejska bądź wiejska, czasami bardziej kosmiczna. W konkretnym momencie się zaczyna, by raz krótszą, raz dłuższą chwilę później się zakończyć.
„Dybuk mniemany” Andrzej Bart
W pierwszej kolejności zaczęłam się zastanawiać kim lub czym jest tytułowy DYBUK? Zrozumienie tytułu i późniejsze powiązanie go z wydarzeniami w książce jest dla mnie zawsze niezwykle ważnym czytelniczym zabiegiem.
„Księga tęsknot” Sue Monk Kidd
"Księga tęsknot" zaskoczyła mnie swoją śmiałością, doskonałością i przekazem. To fabuła, która intryguje, to treść, której się nie zapomina i opowieść, która ukazuje zupełnie inną perspektywę powszechnie znanych wydarzeń. Ana oczarowała mnie swoim buntowniczym charakterem i trzeba tu mieć świadomość, że na początku naszej ery takie zachowania kobiet traktowano jako najgorsze przestępstwo.
“Ostatni” Maja Lunde
"Ostatnie, czego trzeba temu światu, to narodziny nowego człowieka, a ostatnie, czego trzeba nowemu człowiekowi, to rodzić się na świat - na świat taki, jaki teraz jest." | "Ostatni" Maja Lunde W skrócie. Sankt Petersburg, 1882 rok. Zoolog Michaił Kowrow, podczas oględzin końskiej skóry i czaszki, zauważa niebywałe podobieństwo do prehistorycznego konia tachi. Nie widziano tego gatunku od ponad tysiąca lat, do teraz... Michaił, namówiwszy do wyprawy jednego z najsłynniejszych poszukiwaczy zwierząt i przygód, wyrusza na mongolski step, by odnaleźć dzikie konie. Jego życiu przyświeca teraz tylko jeden cel - sprowadzić te legendarne zwierzęta do rodzinnego miasta. Mongolia, 1992 rok. [ więcej... ]
“Nazwijmy to miłość” Janusz L. Wiśniewski
"Kolejny raz okazuje się, że umysł, ze swoją inteligencją, z której człowiek jest tak dumny, nie jest miejscem, w którym zaczyna się miłość."
“Pod słońcem” Julia Fiedorczuk
"Ptak wije gniazdo z tego, co znajduje w lesie. Człowiek z tego, co znajduje w sobie..."
“Ślady miasta” Lars Saabye Christensen
"Każdy ma coś na sumieniu. Każdy coś przeskrobał. Każdy ma za co odpowiadać. Nie ma niewinnego."
“Jeden dobry dzień” Roma Ligocka
"Przeżyć jeden dobry dzień. Tylko jeden. Tak krok po kroczku, gdyby się udało. Niedużo - wyjść z domu, kupić coś, na co pan ma ochotę, książkę albo coś słodkiego, albo szalik jakiś. Coś, czego pan dawno nie kupował... A potem iść na kawę..."
“Vera” Anne Swärd
"Panna młoda szykowana do wydania za mąż. Widzę ją w wysokim, sięgającym sufitu lustrze w pozłacanych ramach. Złapana w szklanej tafli tak krzywej, że rysy twarzy rozmazują się nie do poznania. A może to ja już siebie nie poznaję?"
