"Koci Zaułek" to doskonała propozycja dla czytelniczek, które właśnie wchodzą w wiek nastoletni a ich relacje z rówieśniczkami są sprawą najważniejszą na świecie. Bohaterki trzymają się razem, choć w ich przyjaźni niejednokrotnie coś zgrzyta. Trudno się dziwić, pod względem charakterów i upodobań znacznie się od siebie różnią, jest dokładnie tak, jak to bywa w rzeczywistości. Jednak Julka, Ola, Zuza i Lena mają wspólny cel - koci wolontariat.
Osobiście, nie czuję się znawcą sztuki, a moja znajomość w tym temacie utrzymuje się raczej na przeciętnym poziomie. Jednak przedstawione w książce rozmowy Autorki z Kajtkiem ukazują zupełnie inne, intrygujące i szczere oblicze sztuki, zwyczajnie trudno oprzeć się pokusie dalszego czytania i zdobywania wiedzy. Cała wyjątkowość przekazywanej tu wiedzy wynika, przede wszystkim, z dziecięcych spostrzeżeń, jawnej krytyki, wyrażania na głos własnego zdania i głośnego "Nie podoba mi się!". Kajtek nie boi się pytać i oceniać, a w swojej konfrontacji ze sztuką jest bardzo, bardzo bezpośredni.
Zarówno "Malamander" jak i "Gargantis" to niezapomniane i fascynujące przygody. O ile w pierwszej części bohaterowie (Herbie i Violet) dopiero się poznają, to w drugiej tworzą już tak doskonały i zgrany duet, że trudno ich nie polubić. To para bohaterów, których przeznaczeniem jest przygoda, a ciekawość mają wręcz wypisaną na twarzy. Widmowy Port jest idealnym miejscem dla takich potworów jak Malamader czy Gargantis, tam dosłowiene czuje się klimat wydarzeń, które nie zawsze rozgrywają się na korzyść bohaterów.
Kocham góry. W każdej ilości, postaci i wysokości. Dawniej przemierzałam wiele szlaków, podziwiając różnorodność roślinności, dzikość zwierzyny i majestatyczność zdobywanych szczytów. To był mój sposób na wakacje, tam naprawdę odpoczywałam. Doskonale pamiętam swoją pierwszą książkę o Tatrach. Byłam wówczas nastolatką i choć zafascynowała mnie wiedza o tych wyjątkowych polskich górach, to z ciężkim sercem przyznaję, że forma przekazu była mało atrakcyjna, zupełnie nie oddawała wyjątkowości Tatr.
"Nauczcie swoje dzieci chronić przyrodę. Pamiętajcie: to bardzo ważne!" | Alicja Kalinowska "W Prastarym Lesie"
"Po jednej stronie wszystkiego znajduje się ona, malutka, po drugiej - cały wielki i zupełnie nowy świat."
"- Ja też chcę przeżyć przygodę - oznajmiło Licho i na znak, że jest w tym pragnieniu niezmiernie stanowcze, wzięło się pod boki i zmarszczyło brwi."
Zawsze przychodzi taki moment, gdy dzieci rozpoczynają naukę samodzielnego czytania. Jedni prędzej, inni później sięgają po swoją pierwszą książkę. To jest ten kluczowy moment, by zaszczepić w najmłodszych zamiłowanie do literatury.
Dziecięce sny lubią inspiracje. Gdzie ich szukać? Oczywiście w bajeczkach! Dziś proponuję na dobranoc opowieść o małej śwince.
Wycieczka do nieznanego miasta jest zawsze nie lada wyzwaniem. Z jednej strony dobrze jest przygotować się na każdą ewentualność, ale z drugiej strony najlepiej wspomina się te nieplanowane przygody i najmniej oczekiwane wydarzenia.
