Recenzja: Beatrix Gurian "Roziskrzone noce"

Co może się stać, gdy codzienność przeciętniej nastolatki zmienia się w iście królewskie życie? Co może się stać, gdy od samego początku owych zmian, coraz więcej sytuacji budzi wątpliwości, bardzo sprzeczne uczucia i strach? | Beatrix Gurian “Roziskrzone noce”

Siedemnastoletnie Phila wraz z kilkuletnim bratem przeprowadzają się z Berlina na północ Danii. Jej matka wychodzi za mąż za hrabiego Frederika von Rabena i tym sposobem, dziewczyna staje się częścią bardzo wpływowego i potężnego rodu. Zapierający dech w piersiach pałac, ogrody, suknie itp. to zaledwie ułamek bogactwa nowej rodziny bohaterki.

Po tragicznej śmierci ojca, Phila nie spodziewała się, że jej matka będzie kiedyś gotowa na kolejne małżeństwo. Tymczasem, Frederik tak bardzo oczarował kobietę, że nic nie było w stanie stanąć na drodze do ich wspólnego szczęścia. Nawet perspektywa dalekiej przeprowadzki czy całkowite odcięcie się od przeszłości nie stanowiło problemu.

Mimo wszystko, bohaterka nie ufała ojczymowi i jego rodzinie. Dobrze znała matkę i widziała w jej zachowaniu coś dziwnego… nowego. Już na samym początku, podczas przejazdu do pałacu działy się rzeczy, co najmniej, podejrzane sytuacje. Phila staje się jeszcze czujniejsza, choć z drugiej strony nie chce sprawiać przykrości matce, widząc ją tak szczęśliwą.

Bohaterka poznaje Kirsten. Przyrodnia siostra stara się zyskać jej przychylność i sympatię. Inteligentna, sprytna i czujna Phila szybko utwierdza się w przekonaniu, że w rodzinie Von Rabenów kryją się mroczne i głęboko skrywane tajemnice. Z pewnością rozsądnie poradziłaby sobie ze wszystkim, gdyby nie fakt, iż zakochała się bez pamięci w synu hrabiego, Nielsie. Chłopak nie tylko jest zagadką sam w sobie, ale również zna odpowiedzi na niewygodne, dręczące bohaterkę pytania. Bardzo szybko okazuje się, że stawką w tej grze jest nie tylko miłość dwojga nastolatków ale również życie jej najbliższych, a przewaga przeciwnika wydaje się być miażdżąca!

“Roziskrzone noce” Beatrix Gurian to opowieść, którą rewelacyjnie się czyta. Niby czasy współczesne, a jednak jest tu coś z księżniczek, zamków, tajemnic, głęboko skrywanych sekretów. Wszystko układa się w spójną całość, przykuwa uwagę i budzi zainteresowanie czytelnika. Phila od początku zyskała moją sympatię, głównie z uwagi na swoje podejrzenia, inteligencję, wysnuwane wnioski, spryt i determinację w działaniu. Trochę brakowało mi tego jej charakteru w wątku miłosnym, bo tu zdaje się absolutnie rozpływać pod wpływem ukochanego. Czułam też swego rodzaju niedosyt na końcu książki. W porównaniu do całej historii, zakończenie wydaje się zbyt ubogie, liczyłam na więcej emocji i szczegółów.