Recenzja: „Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy" Robert Beatty

My jesteśmy głosem drzew i słowami wilków. Jesteśmy siłą, która wynosi ptaki w niebiosa, i magią, która przemienia słońce w życie. Jesteśmy brakującymi częściami, niewidzialnym, tym, co pomiędzy. Za życia i po śmierci jesteśmy duszą lasu, w takiej formie, w jakiej to niezbędne.
| „Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy” Robert Beatty

W skrócie.
„Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy” to kontynuacja poprzedniej książki Autora pt. „Willa, dziewczyna z lasu”. Tym razem fabuła rozgrywa się rok po poprzednich wydarzeniach. Bohaterka wie więcej na temat życia ludzi, gdyż sama stała się częścią przybranej ludzkiej rodziny. Aczkolwiek życie lasu jest jej tak samo drogie, a na samą myśl o jego regularnym uśmiercaniu czuje ogromny ból. Akcja książki rozgrywa się w 1901 roku w Wielkich Górach Mglistych, czyli zanim ów teren został uznany za Park Narodowy Wielkich Gór Mglistych.

Kim jest dziewczyna z Mrocznej Jamy?
Willa to trzynastoletnia Feiranka, ostatnia leśna wiedźma, posiadająca niezwykły dar splatania się z otoczeniem. W wieku 6 lat straciła rodziców i siostrę bliźniaczkę, była wychowywana przez ukochaną babunię, która przekazała wnuczce całą wiedzę i wszystkie umiejętności, którymi charakteryzowały się leśne wiedźmy. Pierwsza i najwyraźniejsza cecha charakteru bohaterki to odwaga i związana z nią determinacja, by bronić tego co ważne i ukochane. Ona, trzynastoletnia dziewczynka kontra niszczycielska siła ludzi, zaciekle pracujących przy wycince drzew. Jednak Willa wie coś, z czego ludzie nie zdają sobie sprawy lub zwyczajnie to bagatelizują. Las jest magiczny, otoczony wielką mocą zamieszkującego go ludu, i wbrew pozorom, potrafi się bronić w najbardziej niemożliwy do zaakceptowania i wyrafinowany sposób.

Obok bohaterki pojawia się jej rówieśniczka, ludzka dziewczyna imieniem Adelaide. Bezpośrednia, pewna siebie, uparta, szczera, równie rezolutna i tak samo wrażliwa na krzywdę wyrządzaną przyrodzie. Pozornie wszystko je dzieli, jednak gdy poznają się bliżej ich relacja natychmiast nabiera przyjacielskich barw, stają się sobie bliższe niż ktokolwiek inny.

Patrząc na przygody Will przez pryzmat młodych ludzi, będących w okresie dojrzewania można dostrzec sporo podobieństw. Na przykład wyraźnie zarysowuje się tu odrzucenie społeczne. Lud Feiran wyrzekł się bohaterki i niesłusznie oskarżył. Pojawiają się wątpliwości, co do dokonywanych wyborów. Willa stara się postępować według zasad, którymi zawsze kierowały się leśne wiedźmy. Jednak gdy spogląda na problem z szerszej perspektywy, okazuje się, że działania związane są z ryzykiem, decyzje z konsekwencjami, a wybór najlepszej drogi staje się niezwykle trudny.

I w końcu to zrozumiała, choć musiała wcześniej przebyć długą drogę: każdy prędzej czy później staje się wyborami, których dokonał.

Wrażenia.
„Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy” to odwaga i ryzyko, to obawa i nadzieja, to dobro w walce z przebiegłym złem. Fantastyczna opowieść, napisana z wielką pasją i zaangażowaniem, ze szczegółowo dopracowanym obrazem świata przedstawionego, gdzie wszystko idealnie do siebie pasuje. Fascynująca uczta dla wyobraźni, doskonała rozrywka dla miłośników wiedźm, magii i przyrody. To niezapomniana przygoda nie tylko dla nastoletnich czytelników. Książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Trudno oderwać wzrok od fabuły, bo od samego początku wydarzenia absorbują całą uwagę, natychmiast chce się wiedzieć, co wydarzyło się dalej. Przeczytajcie koniecznie!