„Suka” Katarzyna Gryga

Skończyłam czytać i dopadła mnie refleksja: „Kiedy ostatni raz miałam w ręku książkę, która wywołuje takie poruszenie wśród szarych komórek?”. Nie tylko ze względu na jej dominującą naturę, ale także z uwagi na jej umiejętność rozprawiania się ze stereotypami i utwierdzania czytelnika w przekonaniu, że życie bez nich może być o wiele bardziej atrakcyjne.

Już sam tytuł książki jest bardzo przewrotny i kontrowersyjny. Suka to nie cecha charakteru czy opinia otoczenia na temat głównej bohaterki – to imię nadane jej na chrzcie. Matka Suki wspomina, że nadanie tego imienia nie było łatwym zadaniem. Dodatkowo podkreśla i wyjaśnia jego znaczenie, czyli niezależność i poczucie własnej wartości – cechy, które charakteryzują jej córkę.

Gryka stworzyła bohaterkę, która jest absolutnym przeciwieństwem kobiet wykreowanych w serialach czy słodkich powieściach. Suka to atrakcyjna, dwudziestosześcioletnia kobieta, która otwarcie przyznaje się do swojej biseksualności. Dzięki temu już na samym początku książki poznajemy jej partnerkę Mariankę (lesbijkę z – paradoksalnie – bardzo katolickimi korzeniami i poglądami, marzącą o rodzinie i dzieciach). Natomiast mężczyźni, którzy ją interesują, to doświadczeni, starsi panowie z „wyrzeźbionym” mózgiem – czyli będący przynajmniej na tym samym poziomie intelektualnym co ona.

Pomimo trudnego dzieciństwa, które zafundował bohaterce ojciec (nie unikając przedstawiania jej swoich kolejnych kochanek), Suka doskonale wie, czego chce. Czuje się spełniona w tym, co robi – szczególnie pod kątem zawodowym. Jest zadowolona z warunków zatrudnienia, jakie otrzymała w swojej firmie. Niestety, z uwagi na pewną sytuację, która miała miejsce, i dość spektakularną wizytę u pracodawcy, zostaje zmuszona do opuszczenia stanowiska pracy. Powyższe okoliczności motywują Sukę do wnikliwszego kontrolowania swoich wydatków. Do tego wszystkiego dochodzi choroba jej ukochanego psa wyżła, określanego mianem czterdziestu kilogramów do kochania (tylko jego towarzystwo toleruje w łóżku).

Warto również zwrócić swoją uwagę i przyjrzeć się bliżej matce Suki. Pomimo małżeńskiej porażki jest ona kobietą spełnioną. Według niej młodość jest mocno przereklamowana. Dopiero w dojrzałym wieku, kiedy kiedy odhaczymy wszystkie zadania do wykonania, możemy wreszcie zacząć odcinać kupony od życia. Suka zazdrości jej trochę tej życiowej mądrości. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że tylko matka jest jej najlepszą przyjaciółką, który pokazuje córce światełko w tunelu jej problemów.

Biorąc pod uwagę książkę jako całość, śmiało mogę powiedzieć, że nie brakuje w niej dobrego humoru – ale takiego wyszukanego, z dużą dawką sarkastycznego cynizmu, który ośmiesza stereotypy. Katarzyna Gryga, poprzez postawę głównej bohaterki, pokazuje, że każdy może być panem swojego czasu. Nie ma potrzeby robienia wszystkiego według schematów, które zakorzenione są głęboko w ludzkiej podświadomości i krzyczą: „…bo tak trzeba/należy/wypada zrobić!”.

korekta tekstu: Maja Szczepańska

Wydawnicze szczegóły książki:
| autorka: KATARZYNA GRYGA
| tytuł: SUKA
| wydawnictwo: STUDIO EMKA
| gatunek: LITERATURA OBYCZAJOWA